طولانی ترین آیه قرآنافزودن دیدگاه
میثم هاشمی نژادجالب است بدانید که طولانی ترین آیه قرآن مربوط به کسب و کار است! پیرامون نوشتن قرارداد و مکتوب کردن اسناد و معاملات!
طولانی ترین آیه قرآن در سوره بقره آیه 282 آورده شده است. این آیه مشهور به آیه تداین است و از آن جهت طولانی ترین آیه قرآن لقب گرفته است که به تنهایی از 147 کلمه تشکیل شده است و موضوع آن در مورد قراردادها و تنظیم اسناد تجاری است.
متن عربی آیه تداین
یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلیَ أَجَلٍ مُّسَمًی فَاکْتُبُوهُ وَ لْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبُ بِالْعَدْلِ وَ لَا یَأْبَ کاَتِبٌ أَن یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْیَکْتُبْ وَ لْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَ لْیَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لَا یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْا فَإِن کاَنَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهًا أَوْ ضَعِیفًا أَوْ لَا یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَ اسْتَشهْدُواْ شهِیدَیْنِ مِن رِّجَالِکُمْ فَإِن لَّمْ یَکُونَا رَجُلَینِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشهُّدَاءِ أَن تَضِلَّ إِحْدَئهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَئهُمَا الْأُخْرَی وَ لَا یَأْبَ الشهُّدَاءُ إِذَا مَا دُعُواْ وَ لَا تَسْمُواْ أَن تَکْتُبُوهُ صَغِیرًا أَوْ کَبِیرًا إِلیَ أَجَلِهِ ذَالِکُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ وَ أَقْوَمُ لِلشهَّادَةِ وَ أَدْنیَ أَلَّا تَرْتَابُواْ إِلَّا أَن تَکُونَ تِجَرَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَکُمْ فَلَیْسَ عَلَیْکمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَکْتُبُوهَا وَ أَشْهِدُواْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَ لَا یُضَارَّ کاَتِبٌ وَ لَا شَهِیدٌ وَ إِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقُ بِکُمْ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ یُعَلِّمُکُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِکُلِّ شیْءٍ عَلِیمٌ
ترجمه الهی قمشه ای
ای اهل ایمان، چون به قرض و نسیه معامله کنید تا زمانی معیّن، سند و نوشته در میان باشد، و بایست نویسنده درستکاری معامله میان شما را بنویسد، و نباید کاتب از نوشتن خودداری کند، که خدا به وی نوشتن آموخته پس باید بنویسد، و مدیون باید مطالب را املاء کند، و از خدا بترسد و از آنچه مقرّر شده چیزی نکاهد، و اگر مدیون سفیه یا ناتوان (صغیر) است و صلاحیّت املا ندارد ولیّ او به عدل و درستی املا کند و دو تن از مردان خود (از مسلمانان عادل) گواه آرید، و اگر دو مرد نیابید یک مرد و دو زن، از هر که (به عدالت) قبول دارید گواه گیرید تا اگر یک نفر از آن دو زن فراموش کند دیگری به خاطرش آورد، و هر گاه شهود را (به محکمه) بخوانند امتناع از رفتن نکنند، و در نوشتن آن تا تاریخ معیّن مسامحه نکنید چه معامله کوچک و چه بزرگ باشد. این عادلانهتر است نزد خدا و محکمتر برای شهادت و نزدیکتر به اینکه شکّ و ریبی در معامله پیش نیاید (که موجب نزاع شود) مگر آنکه معامله نقد حاضر باشد که دست به دست میان شما برود، در این صورت باکی نیست که ننویسید، و گواه گیرید هر گاه معامله کنید، و نبایست به نویسنده و گواه ضرری رسد (و بیاجر مانند)، و اگر چنین کنید نافرمانی کردهاید؛ و از خدا بترسید و خداوند هم به شما تعلیم مصالح امور میکند و خدا به همه چیز داناست.
نکات
- جهت جلوگیری از بروز هرگونه اشتباه و جلوگیری از دعاوی احتمالی، برای وام و قرض و معاملات نقدی و غیرنقدی باید قرارداد نوشته شود.
- نگارنده قرارداد باید شخص سومی باشد تا قرارداد از اطمینان بیشتری برخوردار باشد و از دستبرد احتمالی در امان باشد.
- نویسنده باید عادلانه بنویسد و نسبت به احکام سند و شرایط معامله آگاهی کامل داشته باشد.
- قراداد باید حتما در حضور دو شاهد نوشته شده و به امضای شهود نیز برسد.
- ضرورت تعیین مدت دقیق و صریح با ذکر سال و ماه و روز از نکات دیگر است.
احکام دقیقی که در طولانی ترین آیه قرآن آمده، در مورد تنظیم سند، برای معاملات ذکر شده است (آن هم با ذکر جزئیات در تمام مراحل) بیانگر توجه عمیقی است که قرآن نسبت به امور اقتصادی مسلمانان و لزوم نظم در کار آنها دارد. مخصوصا با توجه به اینکه این کتاب آسمانی در جامعه جاهلی و عقب ماندهای نازل شد که حتی سواد خواندن و نوشتن در آن بسیار کم بود و این خود دلیلی است بر عظمت قرآن از یک سو و اهمیت نظام اقتصادی مسلمین از سوی دیگر.
جالب است بدانید که بنابر عقیده شیعیان نوشتنِ این سند و قرارداد مستحب است ولی بنابر اعتقاد اهل سنت عمل به دستورات طولانی ترین آیه قرآن واجب میباشد.
مطالب مرتبط
نظرات کاربران