فرنچایز یا فرانشیز چیست؟افزودن دیدگاه

آیا تا به حال فکر کرده اید مک دونالد چگونه توانسته در سرتاسر جهان بیش از 35000 شعبه راه اندازی کند؟ مدل همکاری مک دونالد با شعبه هایش چگونه است؟ مدل کسب و کار فرانچایز یا فرانشیز چیست و چگونه برای همکاری شرکت ها استفاده می شود؟

تقریبا غیرممکن است بتوان شهر یا روستایی را در آمریکا یافت که نوعی از کسب و کار فرنچایز را نداشته باشد. تنوع این شیوه کسب و کار شگفت انگیز است. اغلب ما به سرعت رستوران‌های فست فود را به عنوان نمونه شناخته شده ای از فرنچایز به یاد می‌آوریم اما ممکن است به راحتی فرنچایزهایی چون Service Master وClean Net USA (کسب و کار فسخ قرارداد تجاری/ مسکونی) و یا Curves for Women را که یک مرکز آمادگی جسمانی و کاهش وزن زنان است، نتوانیم به خاطر آوریم.

امروزه حدود 4500 کارگزار فرنچایز در سطح جهان بیش از 600000 کسب و کار فرانچایز را ایجاد کرده‌اند و با سرعت شگفت‌آوری نیز این کار را ادامه می‌دهند. هر 6-5 دقیقه، یک کسب و کار فرنچایز در جهان پدید می‌آید. کسب و کارهای فرنچایز، 44 درصد خرده فروشی‌ها را شامل می‌شوند که ارزشی بالغ بر یک تریلیون دلار دارند. این کسب و کارها زمینه اشتغال 8 میلیون نفر را در بیش از 100 صنعت مختلف ایجاد کرده اند. بخش قابل توجهی از محبوبیت این نوع کسب و کار، به دلیل توانایی آن در کمک به افراد کم تجربه و نوپا برای راه اندازی یک کسب و کار است و اساسا احتمال موفقیت آن بالاست. این صنعت رو به رشد از مرزهای سنتی و صرفا رستوران‌ها گذر کرده و به گستره وسیعی از کسب و کارها مانند نانوایی­ها، کسب و کارهای خدماتی، رایانه‌ای و یا حتی پرستاری حیوانات خانگی رسیده است.

در فرنچایز، صاحبان کسب وکارهای نیمه مستقل، حق امتیازی به شرکت اصلی پرداخت می‌کنند و در مقابل، امکان استفاده از نشان تجاری شرکت اصلی و فروش محصولاتشان با آن نشان و یا استفاده از سیستم‌های بازرگانی آن شرکت را خواهند داشت. افراد متقاضی فرانچایز، کسب و کار مستقل و خودمختاری را راه‌اندازی نمی‌کنند، اما در عوض، یک مجموعه‌ از راهکارهای رسیدن به موفقیت را از شرکت اصلی می‌خرند که به آن‌ها کمک می‌کند چطور به موفقیت برسند. کسب و کارهای خواستار فرانچایز برخلاف صاحبان کسب و کار مستقل، آزادی لازم برای تغییر روش و سیستم کسب و کار خود همچون تغییر فنون تبلیغاتی و یا تنظیم خط تولید را ندارند. اما آن‌ها فرمولی برای موفقیت در اختیار دارند که صاحب آن، قبلا کارآمدی آن را به اثبات رسانده است. اغلب ارائه کننده های فرنچایز دارای مدل‌های کسب و کار موفقی هستند. بسیاری از آن‌ها ادعا می‌کنند که یکی از علل اصلی شکست کسب و کارهای کوچک، اهمال در پیروی از فرمول‌ها و مدل‌های ارائه شده آن‌هاست. در این سیستم، به کسب و کار اعطا کننده امتیاز، «فرنچایزر» و دریافت کننده امتیاز، «فرنچایزی» می‌گویند.

به عنوان مثال، «Anita Schlachter»، یکی از افراد گیرنده فرانچایز از یک شرکت خدمات خودرو به نام Macco، متقاعد شده است که کلید پیشرفت شرکت و رسیدن به استانداردهای روز، آن چیزی است که ارائه کننده به آن‌ها آموخته است. آن‌ها از برنامه داده شده تبعیت می‌کنند و از آن به عنوان نقشه‌ی راه، بهره می‌گیرند. او می‌گوید: «اگر شما به آنچه فرنچایزر می‌گوید گوش فرا دهید و از سیاست‌ها و روش‌های وی پیروی کنید، موفق خواهید شد.» «کسانی که فکر می‌کنند خودشان بیش‌تر می‌دانند، نباید وارد این نوع کسب و کار شوند.»

در سال 1992 نیز «Gary Heavin» مرکز Curves را تأسیس کرد که یک مرکز آمادگی جسمانی مخصوص بانوان است. این شرکت ارائه فرانچایز را از سال 1995 آغاز کرد و هم اکنون بیش از 6000 فرانچایزی را در سراسر جهان دائر نموده است. این شرکت یکی از سریع‌ترین رشدها را در این عرصه در امریکا داشته است.

فرانچایز بر اساس رابطه‌ی مداوم و پیوسته‌ی فرنچایزر و فرنچایزی بنا شده است. شرکت فرنچایزر، خدمات با ارزشی از قبیل بازاریابی، یک سیستم اثبات شده کسب و کار، شهرت و بسیاری مساعدت‌های دیگر را فراهم می‌کند و در عوض شرکت فرنچایزی، یک حق امتیاز اولیه و نیز درصدی از فروش خود را به فرنچایزر پرداخت می‌کند و موافقت می‌کند که طبق سیستم ارائه شده در بازار عمل کند. فرنچایزرها، سیستم‌های کسب و کار خود را ارتقا می‌دهند و کسب و کارهای فرنچایزی را با شیوه‌های توزیع هدایت می‌کنند؛ بنابراین آن‌ها کنترل قابل توجهی بر این کسب و کارها دارند.

در عمل فرنچایز دقیقاً یک استراتژی کسب و کار است برای جذب و نگهداری مشتری، نه بیشتر نه کمتر! یک سیستم بازاریابی است که هدف آن ایجاد یک تصویر دربارهٔ محصولات یا خدمات یک شرکت در ذهن مشتری می‌باشد، در حقیقت یک روش است برای تعریف محصولات یا خدمات به طوری که نیازهای مشتری را ارضا کند.

انواع فرنچایز

سه نوع فرنچایز وجود دارد: نام تجاری، توزیع محصول و خالص (فراگیر).

فرانچایز از نوع نام تجاری یک علامت تجاری مثل True Value Hardware و یا Western Auto را شامل می‌شود. در این نوع، فرنچایزر حق استفاده از نام تجاری خود را می‌فروشد. اما در این حالت، فرنچایزی می‌تواند برای توزیع برخی محصولاتش از این نام تجاری استفاده نکند.

در فرانچایز از نوع توزیع محصول، فرنچایزر به فرنچایزی اجازه می‌دهد محصولات خود را با نام تجاری اش از طریق یک شبکه‌ی محدود و خاص توزیع به فروش رساند. این سیستم به طور معمول در بازار خودرو (Chevrolet, Oldmoblie, Chrysler)، سوخت (Exxon, Sunoco, Taxaco)، نوشابه (Pepsi-Cola, Coca-Cola)، دوچرخه (Schwinn)، تجهیزات، لوازم آرایشی و سایر محصولات دیگر، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دو نوع فرنچایز به فرنچایزی اجازه می‌دهد تا از شهرت شرکت اصلی استفاده کند.

در فرانچایز خالص (فراگیر یا تجاری) اسلوب کامل کسب و کار شامل مجوز استفاده از نام تجاری، کالا و خدمات برای فروش، ماشین آلات، شیوه‌های عملیاتی، فنون بازاریابی، فرآیندهای کنترل کیفیت، سیستم‌های ارتباط دوطرفه و خدمات بازرگانی مورد نیاز به فرنچایزی ارائه می‌شود. فرنچایزی، حق استفاده از تمامی عناصر یک عملیات یکپارچه کسب و کار را می‌خرد. این نوع از فرنچایز سریع‌ترین رشد را در میان انواع این کسب و کار داشته است. فست فودها، رستوران‌ها، هتل‌ها، شرکت‌های خدمات بازرگانی، آژانس‌های کرایه خودرو، مؤسسات علمی، فروشنده‌های لوازم آرایشی و بسیاری از کسب و کارهای دیگر از این نوع فرنچایز استفاده می کنند. اگرچه دو نوع اول، سالیانه بیش‌تر از نوع سوم درخواست داشته‌اند، اما سرعت رشد نوع سوم بیش‌تر است.

مطالب مرتبط

• ارتباطات یکپارچه بازاریابی چیست؟
• اجزای قرارداد چیست؟ چطور قرارداد بنویسیم؟
• برندینگ شخصی یا پرسنال برندینگ چیست؟
• بازار هدف چیست؟
• اتحاد استراتژیک چیست؟